Semra Durmuş yaptığı video konferans değerlendirmesinde, ”Örgütlenme bilinci, ekonomik sorunlar ve toplumsal yapıların etkisiyle bazı ülkelerde olduğu kadar güçlü olmasa da, Türkiye’de emekliler giderek daha fazla örgütlenme eğilimindedirler.” ifadesini kullandı.
Rahmi Cinokur’un haberi:
Emekli Meclisleri Sendikası Aktivisti Psikolojik Danışman Semra Durmuş, dünyada emeklilerin örgütlenme bilincinin, ülkelerin ekonomik, sosyal, kültürel yapıları ve emeklilik sistemlerine bağlı olarak büyük farklılıklar gösterdiğini bildirdi.
Durmuş, Emekli Meclisleri Sendikası Genel Eğitim Sekreteryası tarafından, sendika üyelerine yönelik düzenlenen ‘’Emekli Davranış Modelleri ve Emeklinin Örgütlenmeye ilişkin Çekincelerinin Nedenleri’’ konulu video konferansa konuşmacı olarak katıldı.
Konferansta dünya da ve Türkiye’deki emeklilerin davranış tipleri ve modelleri hakkında bilgi veren Durmuş, ‘’Türkiye’de emeklilerin davranış tipleri hem ülkenin sosyoekonomik yapısına hem de kültürel normlarına bağlı olarak şekillenmektedir’’ dedi.
Emeklilik döneminin, bireylerin yaşamlarındaki ekonomik koşullar, sosyal destek ağları, kültürel değerler ve kişisel tercihleri gibi pek çok faktör tarafından etkilendiğini vurgulayan Durmuş, Türkiye’de emeklilik sürecinde gözlemlenen bazı davranış tipleri hakkında da bilgi verdi.
Durmuş, Türkiye’de emeklilerin ‘’Aileye Yönelik Emeklilik’’, ‘’Tarım ve Bahçe İşlerine Yönelme’’, ‘’Kentte Aktif Sosyal Hayat’’, ‘’Dinî ve Manevî Yönelme’’, ‘’Köye dönme’’, ‘’Hobi ve Zanaatlara Yönelme’’, ‘’Emeklilikte “İkinci Kariyer Arayışı’’, ‘’Sağlık ve Fiziksel Aktiviteye Yönelme’’, ‘’Dijital ve Teknolojik Uyumluluk’’, ‘’Seyahate Yönelen Emekliler’’ gibi davranış tipleri sergilediğini belirtti.
-ÖRGÜTLENME BİLİNCİ-
Dünyadaki gelişmiş, gelişmekte olan ve geri kalmış ülkelerdeki emeklilerin örgütlenme biçimleri hakkında da bilgi veren Durmuş, şöyle devam etti:
‘’Genel anlamda, gelişmiş ülkelerde emeklilerin örgütlenme ve hak arama bilinci daha yüksekken, gelişmekte olan ve düşük gelirli ülkelerde bu bilinç genellikle daha düşüktür. Örgütlenme bilinci, emeklilik sonrası sosyal haklar, emekli maaşlarının iyileştirilmesi, sağlık hizmetlerine erişim ve yaşlı bakım hizmetleri gibi konularda kolektif hak arayışlarına dayanır.
Gelişmiş ülkelerde emeklilerin örgütlenme bilinci genellikle yüksektir. Bu ülkelerde emeklilik hakları iyi korunmuş olup, emekliler sendikalar ve emeklilik dernekleri aracılığıyla haklarını ararlar.
Gelişmekte olan ülkelerde emeklilerin örgütlenme bilinci genellikle daha düşüktür. Bunun sebepleri arasında ekonomik sorunlar, sosyal güvenlik sistemlerinin yetersizliği ve örgütlenme kültürünün az gelişmiş olması sayılabilir. Ancak bazı ülkelerde emeklilik örgütlenmeleri giderek güçlenmektedir.
Örneğin Türkiye’de emeklilerin örgütlenme bilinci, son yıllarda ekonomik, sosyal ve politik gelişmelere paralel olarak artış göstermektedir. Emekliler, dernekler, sendikalar ve sivil toplum kuruluşları aracılığıyla ekonomik taleplerini dile getirmekte, sağlık hizmetleri ve sosyal haklarının iyileştirilmesi için mücadele etmektedirler. Ancak örgütlenme bilinci, ekonomik sorunlar ve toplumsal yapıların etkisiyle bazı ülkelerde olduğu kadar güçlü olmasa da, Türkiye’de emekliler giderek daha fazla örgütlenme eğilimindedirler.
Düşük gelirli ülkelerde ise emeklilerin örgütlenme bilinci genellikle çok düşüktür. Bu ülkelerde emeklilik sistemi yetersiz veya hiç gelişmemiş olabilir. Devlet tarafından sağlanan sosyal güvenlik ağı çok zayıftır, bu da emeklilerin bireysel çabalarla geçimlerini sağlamalarını gerektirir.’’
– ÖRGÜTLENMENİN SAĞLADIĞI FAYDALAR-
Emeklilerin örgütlenmesinin, birçok ülkede emeklilik haklarının korunması ve sosyal hakların iyileştirilmesi açısından büyük önem taşıdığını vurgulayan Durmuş, şunları kaydetti:
‘’Dünyada emeklilerin örgütlenme bilinci, ülkeden ülkeye farklılık gösterse de, gelişmiş ülkelerde bu bilincin daha yüksek olduğu, gelişmekte olan ülkelerde ise giderek arttığı söylenebilir. Örgütlenme, emeklilerin hem ekonomik haklarını savunmalarına hem de sosyal hayatın bir parçası olmalarına yardımcı olur. Ancak düşük gelirli ülkelerde, emeklilik sistemlerinin yetersizliği ve ekonomik sorunlar nedeniyle örgütlenme bilinci oldukça düşük seviyededir.
Avrupa ve Türkiye’deki emekliler arasındaki davranış farklılıkları, büyük ölçüde ekonomik güvence, sosyal destek sistemleri ve kültürel değerlerle şekillenmektedir. Avrupa’da emeklilik genellikle bireysel gelişim ve sosyal katılım dönemi olarak görülürken, Türkiye’de emeklilik daha çok aile odaklı ve ekonomik kısıtlamalarla şekillenen bir dönemdir.
TÜRKİYEDE EMEKLİLERİN SENDİKALAŞMADAKİ DUYGU DURUMLARI
Türkiye’de emeklilerin sendikalaşmaya yönelik duygu durumları, ekonomik ve sosyal koşulların getirdiği zorluklara paralel olarak şekillenmektedir. Kaygı, güvensizlik ve umutsuzluk gibi duyguların yanı sıra, dayanışma, birliktelik ve adalet arayışı da sendikalaşma sürecinde önemli rol oynamaktadır. Sendikalar, emeklilerin hem haklarını savunmak hem de toplumsal olarak görünür olmalarını sağlamak için önemli bir araç olarak kabul edilmektedir. Ancak, sendikaların etkinliği konusunda duyulan şüpheler ve sonuç alma sürecinde yaşanan hayal kırıklıkları, bazı emeklilerde umutsuzluk ve ilgisizlik yaratabilir. ‘’
