Gül yüzlü güzel çocuk,Aramızdan ayrılışının ardından art arda kaç zemheri geçti…?
Acıyla, kahırla geçen bir yılı daha geride bıraktık. Bir yıl daha geçti sensiz, sessiz ve kanayarak.
Sensiz geçen zamanda pandemiler, savaşlar, depremler, denizlere kitlesel halinde gömülen göçmenler derken Nuh tufanı gibi tufanlar, acı dolu zamanlar yaşandı. Kıyametler koptu, korkunç kayıplar, travmalar yaşandı.
Ama aynı zamanda buruk ve hüzün dolu sevinçler, mutluluklar da yaşandı.Ne yaşanan kıyameti acılar, ne de hüzünlü mutluluklar senin acını unutturabildi. Aradan geçen zamanın hiçbir anı bile seni hatırlamadan ve özlemeden geçmedi.
Ne sensiz yaşanan sönük hüzünlü sevinçler yüreğimizdeki boşluğu doldurdu ne sensiz geçen zaman içimizdeki ateşi söndürdü. İçimiz yine ateşler içinde, sensizliğin yol açtığı yüreğimizdeki boşluk her geçen gün büyüyor.
Yokluğun cehennemin öbür adıdır gül yüzlü güzel çocuk…Kapama gözlerini üşüyorum.
Şehadetin 7. Yılında seni ve yoldaşın Lecvan’ı saygı, sevgi ve minnetle anıyoruz…
Anılarınızın önünde saygıyla eğiliyoruz.
Ruhun şad olsun güzel çocuk.
Seni seven ailen,Annen, Baban ve kardeşlerin
