Di pêşbazîya bênamûsîyê da rê nedida kesî. Bêrûtî û durûtîyê ji xwe ra kiribû wak rêgez. Di keseyatîya xwe da tîkek exleq, qenebe bi qasî nîskekî nirx û giringîya rûmetê…
Li Enkereyê, di kûrahîya korîdorên burokrasî, sîvîl û eskerîyê da tevnên qirêj dimûniya. Hefsarê kê, di destên kê da bû, kî, kê palik dikir ne diyar bû. Çeteyên xwediyê dewletê,…
Beş: 1 Enqere, paytexta zilm û zordestîyê. Mala te bişewite. Tu xêr ji xwe nebînî Enqere. Av li agirê te nebe. Te serê Çeto jî xwer. Çetoyê Zilfîyê mala Hemedî.…
Gava ku em rêya dirokê dişopînin, em dibînin ku berya nivîsê remz hebûye. Remz, bi kurt û kurtasî tişt an jî hestekî ku bi sed hevokan bê şirovekirin e. Dema…
Zimannas/zimanzan, zimanên ku li ser gerdûnê tên qezîkirin, bi gelemperî ji du alîyê ve tesnîf/senifandin e. Senifandina Çeşnî: Zimanên ku bi alîyê rêzimanîyê ve dişibin hev. Di navbera van ziman…
Nivîskar; yanê nivîskarên roman, çîrok, helbest, an jî nivîskarên bîranîn û serpêhatî û hwd, di nav du gelan da dijîn. Ew herdu komele, çavkanîya hilberîna berhevkirina berhemên nivîskar e. Di…
Kes û civakên jixwenebawer, meyldarê darê zorê ne. Nirxê ku pê bawerin, pûç û vala dikin û diçilmisînîn. Ezîze, yan jî bi Kurmancî ” Delalîka malê”. Ezîze çi navekî xweş…