Hindistan hava kuvvetlerini modernize etme konusunda kritik bir tercihle karşı karşıya.
Başbakan Narendra Modi, geçen ay Washington ziyareti sırasında ABD Başkanı Donald Trump ile bir araya gelmişt. BU görüşmede Trump, Hindistan’a ABD’nin yakın müttefiklerine ve ortaklarına sattığı F-35 uçaklarını satın alması için “yol açtıklarını” duyurmuştu.
F -35, gelişmiş sensörler, yapay zeka destekli savaş sistemleri ve kusursuz veri paylaşım yeteneklerine sahip “beşinci nesil” çok rollü bir savaş uçağıdır. Radardan kaçmak için üretilen bu uçak, göklerdeki en sofistike jettir. Ancak 80 milyon dolarlık popülaritesiyle aynı zamanda en pahalılarından biridir. Gizlilik, “beşinci nesil” bir savaş uçağının temel bir özelliğidir.
Birçok kişi, savaş uçakları filolarının azaldığı ve Çin’in ordusunun büyüdüğü bir ortamda Hindistan’ın yüksek riskli bir tercihle karşı karşıya olduğuna inanıyor: ABD’nin son teknoloji ürünü ancak pahalı F-35’ine para harcamak ya da Rusya’nın en gelişmiş gizli savaş uçağı Sukhoi Su-57’nin yerel üretimi yoluyla Rusya ile savunma bağlarını güçlendirmek.
Uzmanlar gerçeğin daha nüanslı olduğuna, ABD-Rusya “it dalaşının” büyük ölçüde bir medya abartısı olduğuna inanıyor. Bu abartı, geçtiğimiz ay güneydeki Bangalore kentinde düzenlenen Asya’nın en büyük hava gösterisi Aero India’da her iki jetin de görünmesiyle daha da alevlendi.
Carnegie Uluslararası Barış Vakfı’nın kıdemli araştırmacısı Ashley J Tellis’e göre Trump’ın F-35 teklifi, ABD’ye silah satma çabasının bir sonucu olarak pratik olmaktan çok “sembolik” görünüyor.
Hindistan hava kuvvetlerinin (IAF) planlarına yerli Gelişmiş Orta Muharebe Uçağı (AMCA) ve daha fazla Rafale merkezli “beşinci nesil” bir uçağı entegre etmek, özellikle ortak üretim hakları olmadan zorlu olacaktır. Hindistan’ın Savunma Araştırma ve Geliştirme Örgütü (DRDO) tarafından geliştirilen AMCA, Hindistan’ın kendi gizli savaş uçağıdır.
“F-35’in Hindistan’a ortak üretim için teklif edilmesi pek olası değil. Herhangi bir satın alma muhtemelen basit bir satış olacaktır. Bunun, diğer şeylerin yanı sıra, Modi’nin Hindistan’da üretime vurgu yapmasıyla uyuşması pek olası değil ve bir F-35 satışı durumunda önemli son kullanıcı izleme muhtemelen Hindistan tarafından da hoş karşılanmayacaktır,” diyorTellis.
Hindistan’ın F-35 ile ilgili zorlukları, yüksek maliyeti, ağır bakımı ve operasyonel sorunlarıdır. Güvenlik uzmanı Stephen Bryen’a göre, ABD Hava Kuvvetleri için jetin kullanılabilirliği yaklaşık %51’dir, Substack’te Weapons and Strategy adlı köşe yazısının yazarı . “Soru, Hindistan’ın Rus jetini satın alarak daha iyisini yapabileceğini bilerek F-35’e milyarlarca rupi yatırım yapmaya istekli olup olmadığıdır” diyor.
Hindistan Hava Kuvvetleri’nin Rafale savaş uçakları 2021’deki Hindistan hava gösterisinde
Ancak birçok kişi, Su-57’nin gerçek bir rakip olduğunu düşünmüyor ve Hindistan’ın, teknoloji transferi, maliyet paylaşımı ve teknik özellikler konusundaki anlaşmazlıklar nedeniyle 2018’de jet uçağını Rusya ile ortak üretmek için on yıldır devam eden programdan çekildiğini belirtiyor.
Elbette Hindistan’ın hava kuvvetleri yaşlanıyor ve savaş uçağı sıkıntısı yaşıyor.
31 avcı ve muharebe filosu işletiyor. Bunların çoğunluğu Rus ve Sovyet dönemi uçakları. Bu sayı, yaptırım uygulanan 42’nin çok altında. Temel zorluk, Rusya’nın IAF’ın çok yönlü iş gücü olan Sukhoi-30’un uzun vadeli bir yedeğini bulmak.
Albany Üniversitesi’nden siyaset bilimci Christopher Clary, yakın zamanda ISS Askeri Dengesi’nden Hindistan’a ilişkin rahatsız edici verilere dikkat çekti: 2014-2024 yılları arasında Çin 435 savaş uçağı ve kara saldırı uçağı ekledi, Pakistan 31 ekledi, Hindistan’ın filosu ise 151 uçak küçüldü.
Hindistan’ın savaş uçağı pazarındaki planlarının büyük kısmı yerli; çoğunluğu hafif savaş uçağı olmak üzere 500’den fazla jet satın alınması planlanıyor .
83 Tejas Mark 1A – çevik çok amaçlı yerli avcı uçağı – için siparişler onaylandı ve yakında 97 tane daha sipariş edilmesi bekleniyor. Bu arada, daha ağır, daha gelişmiş Mark 2 geliştirilme aşamasında. Yerli gizli jetin işler hal gelmesi için ise en az on yıla ihtiyaç olduğu belirtiliyor.
Hindistan ayrıca, teknoloji transferi anlaşması kapsamında yabancı jetlerin Hindistan’da üretilmesini gerektiren IAF’ın 20 milyar dolarlık Çok Amaçlı Savaş Uçağı (MRFA) programı kapsamında 114 adet savaş uçağı satın almayı planlıyor. Bu, Hindistan’ın önündeki en büyük engel.
Uzmanlar, Hindistan’ın hava kuvvetlerinin modernizasyonunun üç temel engelle karşı karşıya olduğunu söylüyor: finansman, gecikmeler ve yabancı jetlere bağımlılık.
Jeopolitik risk danışmanlık şirketi Eurasia Group’tan analist Rahul Bhatia, temel zorluklardan birinin savunma bakanlığının vizyonu ile IAF’ın ihtiyaçları arasındaki uyumsuzluk olduğunu söylüyor.
Hava Mareşali Singh yakın zamanda düzenlenen bir seminerde, “Dışarıdan hiçbir şey satın almayacağıma yemin edebilirim ya da Hindistan’da ne geliştirilirse onu beklerim, ancak bu hızda [zamanında] gelmezse bu mümkün olmayabilir” dedi.
Çoğu uzman Hindistan’ın ne Amerikan ne de Rus savaşçılarını seçmeyeceğine inanıyor. “Kısa vadede, geçmiş çatışmalarda görüldüğü gibi, acil alımlar boşlukları doldurabilir. Orta vadeli odak ortak üretimdir, ancak uzun vadeli oyun açıktır – kendi uçağını inşa etmek,” diyor Bhatia.
Hindistan için hava gücünün geleceği sadece jet satın almakla ilgili değil, batılı bir devletle onları inşa etmekle ilgili. Ancak bu vizyonun başarılı olması için Hindistan’ın kendi ürettiği savaş uçaklarını zamanında teslim etmesi gerekiyor.
/AFP/
