ANF’den Erdoğan Zamur’un haberi:
Kuzey Kürdistan Kürtleri adına İsviçre Kürt Enstitüsü adına Fatma Şık, Cenevre Doğu Kürdistanlılar Derneği adına Baban Ailassi, Cenevre Rojava Kürt Kültür Derneği adına Aziz Kalo ve Güney Kürdistanlı Giawdat Sofi UNESCO’ya mektup yollamak için Cenevre merkez postanesi gittiler.
Mektubu imzalayıp yolladıktan sonra Kürt Kurumları adına kısa bir açıklama yapıldı. Kurmanci lehçesiyle Fatma Şık, Sorani lehçesiyle de Baban Ailassi açıklamayı yaptı.
21 Şubat Dünya Anadil Günü olduğuna vurgu yapan Şık 4 parça Kürdistanlılar olarak bir araya gelindiğine vurgu yaparak “Biz 4 parça Kürdistanlılar olarak bir araya geldik. Cenevre’de Kürtçe Dil Platformunu kurduk. Bugünde Anadil Günü nedeniyle UNESCO’ya bir mektup yolladık. Mektupta anadilimizle ilgili taleplerimizi dile getirdik. Aynı zamanda bir görüşme talebimizde var. Yüzümüze görüşüp bunları iletmek istiyoruz. Bu platformu daha büyütmek istiyoruz. Bizler diasporada bulunan Kürdistanlılar olarak Kürdistan’ın bütün parçalarına elimizde geldikçe yardımcı olacağız” dedi.
Baban Ailassi yyaptığı konuşmada Cenevre’de Sorani- Kurmanci okul olduğuna vurgu yaparak “Bunlar gönüllü okullar. Kürtçe resmî olmadığı için sıkıntı yaşıyoruz. Bizim bir devletimiz yok. Kürt dili üzerinde bir baskı var. Kürt diline ilişkin hazırladığımız mektubu bugün yolladık. Önemli taleplerimiz var. UNESCO bu taleplerimiz karşılanması için bize destek vermesini istiyoruz. Kürt diasporası Avrupa’da çok kalabalıktır. Çocuklarımıza dilimizi öğretmeliyiz. Bunun için bir çaba içerisindeyiz” dedi.
UNESCO’ya yollanan mektup
Cenevre Kürtçe Dil Platformu kurumları tarafında UNESCO’ya yollanan mektup’ta 4 parça Kürdistanda ki Kürtçe üzerinde çeşitli baskılar olduğuna vurgu yapıldı. Uluslararası antlaşmalarda var olan anadil’de eğitim hakının Kürtler içinde temel bir hak olduğu ifade edildi. İnsan Hakları Evrensel Beyannamesimin 26. Maddesinde “Herkesin eğitim hakkı olduğuna vurgu yapıldı. Kürdistan’ın her parçasında farklı bir inkar ve asimilasyon olduğuna vurgu yapılan mektupta Şu taleplere yer verildi.
“Her Türlü Irk Ayrımcılığının Ortadan Kaldırılmasına Dair Sözleşmede (1965),
“Anadilin eğitimdeki temel önemini kabul ediyor. UNESCO, yerli ve tehlike altındaki dillerin korunması için bir sözleşme oluşturdu.
Bu nedenle bu dillerin kurucu unsurlar olarak kültürel kimlik ve toplumsal bellek olarak korunmasının gerekliliği vurgulanmaktadır. Kürtçe tehlikede, Kürtçe ve çok dilli eğitimi aktif olarak yapılması gerekir.
Temel taleplerimiz
1-UNESCO, Türkiye, İran ve Suriye hükümetleriyle bir farkındalık kampanyası başlatabilir. Ve bu temelde çocukların temel hakkı olarak anadil eğitiminin başlatmalıdır. Bu kampanyada dil araştırmacıları, dilbilimcileri ve uzmanlarda yardım alabilir. Kürtçenin okullarda kademeli olarak nasıl yapılacağına destek sunabilir.
2- Kürtçe okul müfredatının oluşturulmasına destek: UNESCO eğitim kaynakları sağlayarak ve öğretmenleri eğiterek yardımcı olabilir. Yerel Kürt girişimlerini desteklemelidir. Bunlar arasında ders kitaplarının oluşturulması da yer almaktadı.
3-Kürtçe konuşulan bölgelerde öğretim rehberleri ve nitelikli öğretmenlerin eğitimi,
Kürt toplumu ile yerel eğitim yetkilileri arasında işbirliği sağlanmalıdır.
4- UNESCO, Kürtçe öğretiminin yaygınlaştırılması için uluslararası eğitim kurumlarıyla işbirliği yapabilir. Okullarda işbirliklerini kolaylaştırabilir. Örneğin üniversiteler veya eğitim merkezleriyle
Dil entegrasyonunu desteklemek için ortak projeler yapılmasına öncülük etmelidir.
5- Kürtçe her üç ülkeninde (Suriye, Türkiye ve İran) okul müfredatında yer alması teşvik edilmelidir. 6- UNESCO, eğitimde dil haklarının tanınmasının uygulanmasını izlemelidir. Türkiye, İran ve Suriye’de bir izleme mekanizması kurmalıdır.
7- Anadilde eğitimin güvence altına alınması için bağımsız kurumlar kurmak, yetkililerin eğitim ve insan haklarıyla ilgili uluslararası taahhütlere saygı göstermesini sağlamalıdır.”
