Sayın yargıçlar;
Benim düşüncelerimi beğenmiyebilirsiniz,eleştirebilirsiniz. Ama sizin ve güç sahipleri gibi düşünmediğim için beni yargılamanız utanç vericidir.
Düşünce özgürlüğü bilim konusudur, demokrasi konusudur,düşünce yasa konusu,yargı konusu yapılamaz.
Demokrasilerde yasak düşünce, serbest düşünce diye ayırım yapılamaz… Düşünce doğru ya da yanlış düşünce diye ayrılır ki bu da soyuttur.
Size göre doğru olan düşünce bana göre yanlış,size göre yanlış olan düşünce bana göre doğru olabilir.
Bunun içindir ki düşünce özgürlüğü özgürlüklerin anasıdır. Bir ülkede düşünce özgürlüğü yoksa düşünceyi yasaklıyanlar da özgür değildir.
Özgürlüğü yalnız kendileri veya kendileri gibi düşünenler için istiyenler özgür değil bağnazdırlar.
Voltaire ne güzel söylemiş;senin gibi düşünmüyorum ama senin düşüncelerini ifade etmen için herseyi yapmaya hazırım.
Ey muktedirler sizler benim ve bizim düşüncelerimizi ifade etmek için düşünce, inanç, örgütlenme özgürlüğümüzü sağlamak için demokrasik yasaları çıkarmaya hazır mısınız?
Görülüyor ki yönetenler buna hazır değil.
Peki devam edelim.
Ey hukuk adamları yasa yapma görevi olanların yapamadıkları demokratik yasaları vereceğiniz içtihat kararlarıyla yapmaya hazır mısınız?
Çünkü toplum yasaları aşmışsa ve yasa koyucu yasaları günün ihtiyaçlarına göre yeniden yapmıyorsa hukukçular içtihatlarıyla bunu yapabilirler.
Savcılar,hakimler korkmayın,önünüzde iki yol var.Biri demokratik hak ve özgürlüklerin önünü ictihatlar yaratarak açmak ve tarihin altın sayfalarında yerini almak.Diğeri hukukukçuluğunuz bile hatırlanmıyarak sıradan biri gibi unutulmak.
Biriniz,birkaçınız tarihe altın harflerle geçmek istemez misiniz?
Tercih sizin!
(1996 yılında Ankara 2.nolu DGM’de yaptığım savunmanın kısa özetidir. Bugün de geçerlidir)
